Boetes, blunders en blinde vlekken: over zorgplicht, jongvolwassenen en de prijs van nalatigheid
Laat ik meteen met de fiches op tafel komen: de boete van €734.000 die de Kansspelautoriteit (Ksa) heeft opgelegd aan een niet nader genoemde vergunninghouder is terecht. En niet een beetje terecht. Dit soort zaken raken namelijk precies de kern van waar het in deze gereguleerde markt om draait: veiligheid, toezicht en verantwoordelijkheid — vooral als het gaat om jongvolwassen spelers.
Als je als casino-aanbieder in Nederland legaal wilt opereren, dan hoor je te snappen dat een vergunning geen vrijbrief is om je morele kompas aan de kapstok te hangen zodra een speler inlogt. Zeker niet als die speler 18 tot 23 jaar is, en tienduizenden euro’s in korte tijd verspeelt.
Dat je dan als aanbieder “vergeet” om in te grijpen? Kom nou. Daar is geen enkele elegante draai aan te geven. Geen algoritme dat dat recht kan praten. Dan ben je gewoon nalatig.
Zorgplicht is geen optionele feature
Ik weet dat de term ‘zorgplicht’ inmiddels een soort modewoord is geworden in de branche — een verplichte passage in elk beleidsdocument, een vinkje op een compliance checklist. Maar laten we even niet vergeten waar het écht om draait: mensen beschermen tegen gedrag waar ze zichzelf op dat moment niet tegen kunnen beschermen.
En geloof me, ik heb genoeg gezien in de fysieke casino’s in Amsterdam en Eindhoven om te weten dat jongvolwassenen anders spelen. Impulsiever, emotioneler, roekelozer. Niet altijd — maar vaak genoeg om te weten dat je als aanbieder niet kunt volstaan met alleen een “limiet instellen”-knopje ergens diep in het menu.
De Ksa heeft gelijk — maar timing is alles
De Kansspelautoriteit doet hier precies wat ze moet doen: ingrijpen, handhaven en laten zien dat vergunninghouders onder toezicht staan.
Maar toch wringt er iets. De boete is terecht, maar het anonieme karakter van de sanctie ondermijnt de boodschap.
Als speler wil je wéten bij wie je veilig speelt — én bij wie niet. Als een aanbieder zich zó ernstig misdraagt, moet je dat gewoon kunnen zeggen. Geen gedoe met voorlopige voorzieningen of juridische rookgordijnen. Want laten we eerlijk zijn: áls het om jouw speelgedrag of dat van je kind zou gaan, dan wil je transparantie — geen juridische vaagheid.
De markt groeit op, de aanbieders moeten mee
Wat mij vooral stoort, is dat we inmiddels vier jaar onderweg zijn met een gereguleerde online kansspelmarkt in Nederland, en sommige aanbieders nog steeds lijken te denken dat ze wegkomen met de oude trucjes uit het pre-vergunningstijdperk. Newsflash: dat tijdperk is voorbij.
De Nederlandse markt is volwassen aan het worden — de spelers zijn mondiger, de toezichthouder alerter, en de media scherper dan ooit. Dat vraagt ook om volwassen gedrag van aanbieders. En wie dat niet snapt, hoort er niet bij. Simpel.
Tot slot: geen betutteling, wél bescherming
Je weet dat ik geen voorstander ben van overregulering of betuttelende beperkingen. Spelers zijn in de meeste gevallen prima in staat om zelf keuzes te maken. Maar als het om jongvolwassenen gaat, dan mag je als aanbieder nooit achteroverleunen. Dan hoor je een extra drempel in te bouwen. Niet omdat de wet dat zegt, maar omdat je dat moreel verplicht bent aan je spelers.
En voor iedereen in de branche die nu met samengeknepen billen naar deze boete kijkt: zie het als een wake-up call.
Zorgplicht is geen last, het is een verantwoordelijkheid — en een kans om te laten zien dat deze sector wél netjes en professioneel kan opereren.
Kies slim, speel stijlvol — en wees verantwoordelijk.
— Madam Casino